واکاوی و تبیین اثرات گردشگری بر کیفیت زندگی (مطالعه موردی: شهربابک-کرمان)

امروزه با توسعه جوامع و بهبود سطح زندگی، موضوع کیفیت زندگی اهمیت قابل ملاحظه‌ای یافته است. چرا که هدف نهایی توسعه، دست‌یابی به یک زندگی مطلوب است. بنابراین پژوهش در مورد کیفیت زندگی و عوامل مؤثر بر ارتقای آن در پیش برد برنامه‌های توسعه پایدار مناطق شهری و روستایی انکار نشدنی است. بر این اساس، هدف از این پژوهش بررسی اثرات گردشگری بر کیفیت زندگی شهری می‌باشد چرا که گردشگری به عنوان صنعت هزاره سوم یکی از پردرآمدترین صنایع دنیا و عاملی بر رونق اقتصادی، رفاه و توسعه یک کشور است. روش تحقیق در این بررسی از نوع توصیفی- تحلیلی بوده که آمار و اطلاعات آن از طریق روش‌های میدانی به‌دست‌آمده است. جامعه آماری این پژوهش شامل شهروندان ساکن در شهر بابک می‌باشند که با استفاده از فرمول کوکران، نمونه‌ای به حجم 381 نفر با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب گردیده است. همچنین آزمون پیش‌آهنگی برای بدست آوردن ضریب اعتبار پرسشنامه انجام گرفت که ضریب اطمینان آلفای کرونباخ آن 81/0 به دست آمد که حاکی از مناسب بودن ابزار پژوهش می‌باشد. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده گردیده است. نتایج تحقیق حاصل از خروجی آزمون T در سطح 95 درصد اطمینان نشان می‌دهد که منطقه مورد مطالعه از سطح کیفیت زندگی مناسبی برخوردار می‌باشد. همچنین نتایج آزمون تحلیل عاملی تأییدی نشان از اثربخشی گویه های کیفیت زندگی از فعالیت‌های گردشگری دارد. بر اساس آزمون همگونی کای دو مشخص گردید که مابین گردشگری و مؤلفه‌های کیفیت زندگی در سطح 99 درصد رابطه معنادار و مستقیمی پابرجاست.